Comunicado da Federación de SOS Racismo: A responsabilidade da UE na traxedia do Mediterráneo

Comunicado da Federación de SOS Racismo: A responsabilidade da UE na traxedia do Mediterráneo

Federación de Asociacións de S.O.S Racismo do estado español

A responsabilidade da UE na traxedia do Mediterráneo

Novamente centos de emigrantes e refuxiados mortos en augas de Lampedusa tratando de acceder á Unión Europea. A responsabilidade apunta directamente a Bruxelas.

O pasado ano, Italia despregou a operación naval Mare Nostrum que salvou miles de persoas de perecer afogadas. A UE dispuxo que esa operación de salvamento cesase para ser substituída por Frontex, dedicándolle moitos menos medios pero, sobre todo, limitando a súa patrullaxe a salvagardar as costas europeas, negándose a acceder á área marítima, máis próximo á costa africana, onde antes patrullaba Mare Nostrum e onde se producen a maioría de afundimentos e mortes.

A UE rendíase así ás mensaxes xenófobas de varios ministros europeos que afirmaban que salvar os que arriscaban as súas vidas era alentalos a fuxida. O discurso era directo, brutal e criminal: mellor que se afoguen, así aprenderán e temerán lanzarse ao mar.

Pois ben, está a pasar o primeiro, afóganse. Pero non por iso deixarán de fuxir duns conflitos nos que son perseguidos, ou dunhas situacións materiais límite.

Afirmamos a responsabilidade directa da UE nesta traxedia, polo sinalado e por non permitir que eses miles de persoas poidan acceder directamente a territorio europeo sen ter que arriscar as súas vidas. O exemplo perfecto témolo, nas fronteiras españolas co que está a suceder en torno a Ceuta e Melilla. Marrocos e España colaboran para reprimir brutalmente as persoas que tratan de superar os obstáculos terrestres que lles impiden acceder ás devanditas cidades ou solicitar a protección internacional en calidade de refuxiados. A única saída que lles queda é lanzarse ao mar. As perigosas augas do Estreito xa se encargarán deles.

Destes crimes son responsables que toman as decisións políticas, tanto a nivel comunitario como estatal. Pero para non contribuír cunha complicidade pasiva é necesario denuncialo, mobilizarse e esixir que tal política criminal non se faga no noso nome. Son moitas as entidades e axentes sociais que veñen facendo este encomiable labor. Chamamos a redobrar esta denuncia e evitar que, no futuro, teñamos que avergonzarnos por permitir esta traxedia ás portas da Unión Europea

12/02/2015

Contactos Prensa:

Mikel Mazkiaran 688 817 133